مسترکلاس MasterClass را میتوان یکی از غنیترین کلاس های آموزشی ( به صورت ویدیو )دانست که توسط گروهی از مشهورترین شخصیتها در حوزههای مختلف از سینما و موسیقی گرفته تا شعر و تنیس به صورت یک دوره مختصر و مفید ارایه میشود.
مسترکلاس در سال ۲۰۱۵ آغاز به کار کرد و در زمان افتتاح فقط سه کلاس آموزشی داشت: دوره بازیگری توسط داستین هافمن، آموزش تنیس توسط سرینا ویلیامز و دوره نویسندگی توسط پترسون.
از آن زمان تاکنون اما رشد قابل توجهی روی محتوای ارایه شده در این سایت آموزشی را شاهد بودهایم. شرکت در فاصله ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۸ بالغ بر ۱۳۵ میلیون دلار سرمایهگذاری جسورانه دریافت کرده و حالا دارای ۸۵ کلاس در ۹ رشته است. ( سال گذشته ۲۵ کلاس جدید به سایت اضافه شد و امسال هم قرار است کلاسهای جدیدی به آن افزوده شود) .
دوره همهگیری کرونا قرنطینه افراد باعث رشد قابل توجه اسقبال از دورههای آموزشی آنلاین شد و مسترکلاس هم از این موضوع بسیار نفع برد و تعداد مشترکان این سرویس حتی به ده برابر سال ۲۰۱۹ هم رسید.

در ماه آوریل امسال مسترکلاس مدل تعرفه خود رابه جای هر کلاس ۹۰ دلار به یک اشتراک سالانه ۱۸۰ دلاری تغییر داد. در ماه می شرکت ۱۰۰ میلیون دلار دیگر سرمایهگذاری دریافت کرد .
مدلهای آموزش در هر دوره مسترکلاس متنوع است. بعضی شخصیتها تجربهها عملی و دیدگاههای خود را در مورد حرفه مورد نظرشان ارایه میدهند در برخی دورهها هم مدرسان با برگزاری یک ورکشاپ به طور عملی دانستههای خود را در اختیار مخاطبان قرار میدهند. به همین دلیل به نظر میرسد اساسا دورهها فاقد استاندارد و فرمول آموزشی هستند و با یکدیگر بسیار فرق دارند. اما آنچه مسترکلاس را نسبت به انبوهی از آموزشهای آنلاین دیگر متمایز میکند شخصیتهای فوق مشهور هر حوزه است که آموختن از آنها میتواند هر علاقهمندی را وسوسه کند. مثلا میتوانید از تجربیات ناتالی پورتمن در بازیگری برخوردار شوید یا اگر علاقهمند به فیلمنامه نویسی باشید آرون ساروکین ( فیلمنامه نویس مجموعه مشهور Newsroom یا فیلم استیوجابز ) به شما نکات نابی از این حرفه میآموزد. یا اگر نویسندگی محل علاقه شماست مارگارت آتوود و اگر آشپزی دوست دارید گوردون رمزی راهنمای شما خواهد بود. یا مارتین اسکورسیزی معروف از کارگردانی با شما میگوید.
دیوید روگیر همبنیانگذار مسترکلاس است. او میگوید که روایت به شیوه مادربزرگش را دوست دارد، کسی که وقتی زن جوانی بود به همراه دخترش از دست نازیها گریخت و به امریکا مهاجرت کرد. او بارها و بارها تلاش کرد که در مدارس پزشکی مشغول به کار شود اما بارها و بارها رد شد تا اینکه سرانجام یکی از آنها او را پذیرفت. مادربزرگ که نوهاش را بسیار دوست داشت معتقد بود که نوهاش هیچاه نباید تحصیل و آموزش را رها کند و ایده مسترکلاس هم از همین جا امده است. با این حال این داستان ایدهال از یک بنیانگذار لزوما اینگونه پیش نرفت.
دیوید روگیر در غرب لوسانجلس بزرگ شد و فرزند دو وکیلی بود که در سالهای بازنشستگی به هنر روی آوردند. او پس از آنکه MBA خود را از دانشگاه استنفورد گرفت از یکی از استادانش به نام Michael Dearing رفت که بنیانگذار صندوق سرمایهگذاری جسورانه Harrison Metal در سانفرانسیسکو بود و روی استارتاپهایی که در مراحل اولیه رشد بودند سرمایهگذاری میکرد. روگیر در این شرکت مشغول به کار شد اما بعد از یک سال متوجه شد که اینکار برایش جذاب نیست پس دوباره به سراغ Dearing رفت و گفت قصد دارد استعفا کند. به استاد سابقش گفت که میخواهد روی چیزی کار کند که خودش آن را ساخته باشد و Dearing از او پرسید چه چیزی و پاسخ شنید نمیداند.
Dearing چکی به مبلغ نیم میلیون دلار برای او کشید و شرکت Yanka Industries را تاسیس کرد .
Dearing چکی به مبلغ نیم میلیون دلار برای او کشید و شرکت Yanka Industries را تاسیس کرد .

در سیلیکون ولی معمولا کسی از بنیانگذار یه شرکت رباره تاثیر تکنولوژی روی اجتماع، اقتصاد ، سیاست و زندگی روزمره نمیپرسد. اما الگوهای استارتاپهایی که در اینجا رشد میکنند عمدتا قابل تشخیصاند به طور عمده ایدهها ( استارتاپهایی) به بالا میرسند که دنبال رفع کاستی در یک صنعت با استفاده تغییر یک مدل قدیمی هستند.
روگیر می دانست میخواهد با چک سفیدی که از استاد سابقش گرفته چیزی در زمینه آموزش ایجاد کند اما هنوز مطمئن نبود که آن کسب و کار چیست.
به موضوعاتی اندیشید که دوست داشت خود یا هم نسلانش درباره آنها بیاموزند. دروس و حرفههایی که درذهن همه هست و همه آرزو میکنیم روزی به سراغشان خواهیم رفت. روگر میدانست که زندگی به سرعت در حال تغییر است. آنچه از مدرسه و دانشگاه آموختهایم دیگر مناسب فضای شغلی امروز نیست. او متوجه شد بسیاری از مردم مایلند برای آموزش و رشد مهارتهای شخصی خود هزینه کنند. این هزینه لزوما روی تحصیلات رسمی نیست چنانچه بسیاری روی آموختن محتواهای آموزشی نه چندان معتبر هزینه میکنند. سپس این ایده به ذهنش رسید که چطور است از بهترینها بیاموزیم؟ به خصوص اگر این آموختن را با قیمت پایین ترکیب کنیم. ( داستین هافمن نخستین شخصی بود که موافقت کرد – روگیر با دختر او همکلاس بود ) . آنها یکسری تستها و فیلمبرداریهای اولیه را انجام دادند. روگیر سپس از Aaron Rasmussen خواست که به عنوان هم بنیانگذار و مدیر ارشد تکنولوژی به او بپیوندد ( Rasmussen در سال ۲۰۱۷ شرکت را ترک کرد و پلتفرم آموزشی outlier.org را راهاندازی کرد ) .
در روزهای نخست بسیاری به روگیر میگفتند که این ایده جواب نمیدهد. آنها معتقدند بودند وقتی که آموزشهایی مشابه را میتوان در یوتیوب به صورت رایگان پیدا کرد چرا مردم باید حاضر به دادن هزینه برای آن شوند؟ از سوی دیگر مشخص نبود که سلبریتیها هم استقبال چندانی از آن بکنند و تعداد مدرسان مشهور به سطح قابل توجهی برسد.
به او میگفتند که بهترینها در جهان حاضر به آموزش نخواهند بود. حتی هنوز هم بسیاری از روگیر میپرسند که آیا مسترکلاس یک دوره آموزشی است یا سرگرمی؟ پاسخ او این است : چرا یک دوره آموزشی سرگرم کننده نباشد؟
روگیر میدانست بخشی از کارآفرین بودن در اعتقاد داشتن به چیزی است که هیچ کس به آن اعتقادی ندارد. با این حال بعد از چند روز از افتتاح مسترکلاس در ماه می ۲۰۱۵ به او گفتند که دوره آموزشی او ۳۰ هزار دانش آموز دارد.
یک دیدگاه بنویسید